1 . Sevgide ölçü şarttır. Peygamberimiz bir hadisinde bize bunun önemini hatırlatır.
"Dostunu severken ölçülü davran ,belki günün birinde düşman
olabilirsin. Düşmanına da düşmanlıkta ölçülü davran, belki günün birinde
dost oluverirsin."
2 . Sevgi aklın önüne geçmemeli, aklın kontrolünde olmalıdır.
Eğer buna dikkat edilmez ise sevilen şahıslar kutsanır da söylediği sözler
yanlış da olsa baş tacı edilir ve böylece hak ölçüleri kaybolur. Bakınız
ALLAH'ın Resulü bu konuda bizleri nasıl uyarıyor ;
"Bir şeye olan aşırı sevgin seni kör ve sağır eder."
3 . Sevgide fedakarlık şarttır. Sevilen şey meşru ve mukaddes bir
şey ise yeri geldiğinde canını ve malını ortaya koyabilmen gerekir. Aksi
halde bu sevgi gerçek sevgi olmayıp kuru bir iddia olur. Vatana, namusa, dine karşı olan sevgi bu türdendir.
4 . Sevgi ALLAH için olmalı herhangi bir çıkara dayanmamalıdır.
Bir hadisi şerifte ";Amellerin en faziletlisi ALLAH için sevmek, ALLAH için
buğzetmektir(nefret etmektir). " buyrularak bu gerçek ortaya konmuştur.
5 . ALLAH için olan sevgi, sevilene gösterilmelidir. Sevdiğimiz
kimseye kendisini ALLAH için sevdiğimizi ifade etmeli, böylelikle
karşılıklı muhabbetin ortaya çıkması sağlanmalıdır. Bir hadisi şerifte
"Sizden biriniz din kardeşini ALLAH için seviyorsa ona sevdiğini
söylesin." buyrulmuştur.
6 . Sevgi, hak ve hürriyetleri sınırlayıcı ve engelleyici
olmamalıdır. Bazen sevdiklerimizi o kadar sıkarız ki, bizden hariç
başka tarafa bakmasına dahi tahammülümüz olmaz. Bu ise yanlıştır.
7 . Sevgi gerektiğinde eyleme dönüşebilmelidir. Sevgi, kuru laf
değil yaşanan bir gerçek olmalıdır. Sevgi yaşanmasız olmayacağı gibi
,Yaşanmayan sevgi de kalıcı olmaz .
8 . Sevgi insanı birlik ve beraberliğe götürmeli, tefrika ve
ayrılık vesilesi olmamalıdır. Sevgide taassuba(tutuculuk), ifrat
(aşırılık) ve tefrite (pasiflik) kaçılmamalıdır.
9 . Sevgi insanı ALLAH'a yaklaştırmalı, isyan ve ALLAH'tan
uzaklaşma vesilesi olmamalı, bizi haramlara bulaştırmamalıdır.
10. Sevgi içten gelmeli zorlanmamalıdır. Sevgi, ruhların
birbirleriyle kaynaşması hali olduğu iyi bilinmelidir. Özellikle eğitimde
çocuğa sevgi aşılanırken baskıcı olunmamalıdır.
11. Sevgi, sevdiğimizi gerektiğinde kontrol etmeye mani
olmamalıdır.
12. Sevgi eşit olmalı veya sevilenler arasında adaletsizliğe sebep
olmamalıdır.
13. Sevgi kalıcı olmalı, en ufak bir sarsıntıda
yıkılmamalıdır. Kalıcı olmayan sevgi, sevgi değil sempati olduğu bilinmelidir...
14. Sevgimiz genel olmalı, sadece bizden olan veya bizim gibi
düşünen değil, hak davaya gönül veren ve İslam için gayret gösteren
herkese kalbimizde yer olmalı, sevgimiz onları da kuşatabilmelidir